Οι Mεζέδες στη διατροφή των Κυπρίων, αναφορά του 1894

H Ρίχτερ περιγράφει τη φιλοξενία στο μοναστήρι του Aγίου Hρακλειδίου...

"Σύμφωνα με την πατροπαράδοτη συνήθεια, έφερναν πρώτα το γλυκό, που συνοδευόταν από κρύο νερό και ένα ποτηράκι εύγευστο λικέρ και στη συνέχεια ακολουθούσε ο «μεζές», τα μικρά πιατάκια που ποικίλουν ανάλογα με την εποχή. Ωραίο σιταρένιο ψωμί ψημένο στο μοναστήρι, ελιές, παστά σύκα και σταφίδες, αμύγδαλα και καρύδια, ρόδια και εύγευστα αμπελοπούλια διατηρημένα μέσα σε κρασί της κουμανδαρίας. Tότε και μόνο μας πρόσφεραν και τον πρώτο καφέ, που ψηνόταν σύμφωνα με τον τουρκικό τρόπο .
Oι αρωματικοί καρποί της Σχινιάς (pistacia palastina) ψήνονται μέσα σε ψωμιά (τριμιθόπιττες) αλλά τρώγονται επίσης αποξηραμένα, πικάντικα και εύγευστα ως μεζές όταν πίνουν οινοπνευματώδη ποτά. Αυτό το έθιμο να σερβίρεις διάφορα μικρά πιάτα για να συνοδεύεις το κονιάκ, είναι πολύ διαδεδομένο και αλλάζει ανάλογα με την εποχή του χρόνου ή ανάλογα με το τι υπάρχει στο σπίτι. Συνοδεύουν τις μικρές μπουκιές από ψωμί με πολλά είδη Φρέσκων ή ξηραμένων φρούτων, τυρί, αυγά, ρεπάνια ή σαλάτα ."
Ohnefalsch-Richter (1900, σελ.114-115)