Κατανάλωση φυτικών ειδών κατά τα προϊστορικά χρόνια

Από απανθρακωμένους σπόρους που βρέθηκαν σε προϊστορικές θέσεις γνωρίζουμε ότι κατά τα προϊστορικά χρόνια καταναλώνονταν φυτικά είδη σε αξιοσημείωτη ποικιλία. Τεκμηριωμένη είναι η χρήση των μονόκοκκου σιταριού (Triticum monococum), δίκοκκου σιταριού (Triticum dicoccum), κριθαριού, βρώμης, σίκαλης, φακής, αρακά, ρεβιθιών, μουριάς, σύκων, ροδιών, σταφυλιών, ελιών, χαρουπιών, φυστικιών και κάπαρης (Michaelides 1998; Τσαλίκη 2002). Από αυτά το σιτάρι, το κριθάρι και οι φακές καλλιεργούνταν ήδη από τη νεολιθική περίοδο (Knapp 1994). Στα βοτανολογικά κατάλοιπα βρέθηκε επίσης και ο λιναρόσπορος - άγνωστο αν πρόκειται για το εξημερωμένο ή για το άγριο είδος (Τσαλίκη 2002). Ενδείξεις για την καλλιέργεια λιναρόσπορου στην Ανατολή χρονολογούνται πριν το 6.000 π.Χ.. Η ελιά, η κάπαρη καθώς και μια ποικιλία φρούτων, όπως σταφύλι, σύκο, ρόδι, εσπεριδοειδή καθώς και ξηροί καρποί, όπως αμύγδαλα, φουντούκια και φυστίκια συλλέγονταν στην αυτοφυή μορφή τους (Knapp 1994). Τα δημητριακά, τα φρούτα και τα όσπρια παρείχαν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας στους κατοίκους του νησιού κατά την πρώιμη και ύστερη προϊστορική περίοδο (Knapp 1994).