ασκοδάβλα, ατομικό δοχείο μεταφοράς πόσιμου νερού
Name - Usages
Ατομικό πήλινο (ή δερμάτινο) δοχείο, με κυλινδρικό τυμπανοειδές σώμα, δύο μικρές λαβές και ψηλό λαιμό, και σκοπό έχει να κρατά το νερό δροσερό.
φλασκί, ασκοδάβλα
Σύμφωνα με τον Χ. Μπακιρτζή (1989, σελ. 100), το "φλασκίον" είναι υποκοριστικό της λατινικής λέξης flasca, που θεωρείται ελληνικής προέλευσης και σημαίνει δοχείο κατασκευασμένο από δέρμα για μεταφορά κρασιού.
Η παραγωγή αυτού του πήλινου ατομικού δοχείου πρέπει να επέζησε στην νεότερη κυπριακή κεραμική με το γνωστό ως "βάττα καμηλαρίσιμη" αγγείο μεταφοράς υγρών με τις καμήλες (Μπακιρτζής 1989, σελ. 104).
Additional information and bibliography
Η χρήση αυτών των ατομικών δοχείων απεικονίζεται συχνά στην βυζαντινή τέχνη. Στη σκηνή της Γέννησης του Χριστού, βοσκοί φέρουν πολλές φορές αντικείμενα που μοιάζουν με δερμάτινα ή πήλινα φλασκία.
Το πήλινο φλασκίον χρησιμοποιείται καθ' όλη τη διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, όπως πιστοποιείται από κεραμικά ευρήματα (μικρά φλασκία με πεπλατυσμένη τη μία πλευρά του σώματος) σε διάφορες αγροτικές θέσεις του ελλαδικού χώρου.
H.W. Catling & A.I. Dikigoropoulos, 1970. "The Kornos Cave: An Early Byzantine Site in Cyprus". Levant 2, σελ. 37-62.
Χ. Μπακιρτζής, 1989. Βυζαντινά Τσουκαλολάγηνα. Αθήνα: Έκδοση Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων.
Αθανάσιος Βιώνης