Ετοιμαζόμαστε για τον Χειμώνα. Πουρκούρι σπιθκιάσιμο.

Καιρός για πουργούρι. Διατηρείται μέχρι σήμερα η συνήθεια να φτιάχνεται στο σπίτι πουργούρι. Έτσι έχουμε καθαρό και ποιοτικό πουργούρι για το πιλάφι μας, τις κολοκοτές και όποιες άλλες συνταγές.
Οι ζεστές μέρες του Οκτωβρίου, το μικρό καλοκαιράκι όπως λέγεται, μας επιτρέπει ακόμα να φτιάξουμε το πουργούρι μας.
Παίρνουμε σιτάρι και το καθαριζουμε από ξένα σώματα. Το πλένουμε και το βάζουμε σε μεγάλη κατσαρόλα ή χαρτζί, αναλογα με την ποσότητα του σιταριού, να φουσκώσει με καθαρό κρύο νερό για μερικές ώρες. Αδειάζουμε το νερό, βάζουμε φρέσκο και το βάζουμε στη φωτιά να ψηθεί, τόσο όσο να κρατά στο δόντι. Δεν θέλουμε να γίνει κόλλυβα.
Μετά το κρυώνουμε με καθαρό νερό, το στραγγίζουμε σε τρυπητό και το βάζουμε πάνω σε ένα καθαρό ρούχο σε ένα σωρό όλο μαζί να "πιει το νερό του" όπως έλεγαν οι γιαγιάδες μας.Το σκεπάζουμε και το αφήνουμε κανένα δεκάλεπτο, .όσο να φτιάξουμε ένα καφεδάκι. Βάζουμε καθαρό στεγνό ρούχο πάνω σε ένα τραπέζι και απλώνουμε το σιτάρι μας σε λεπτή στρώση, στον ήλιο να στεγνώσει καλά. Κάθε λίγο το ανακατεύουμε με το χέρι μας. Το απόγευμα το μαζεύουμε πριν να πέσει υγρασία και αν χρειαστεί το βάζουμε και λίγο την επομένη μέρα στον ήλιο για να βεβαιωθούμε οτι στέγνωσε τελείως. Θα ακολουθήσει το άλεσμα στον μύλο σε άλλη ανάρτηση.