Περιγραφή των νεότερων αποθηκών σιτηρών. Αναφορά σ' αυτές του χωριού Τρικώμου.
Περιγραφή Χώρου
Οι αποθήκες σιτηρών, που χτίστηκαν από τη Συνεργατική του χωριού, για να αποθηκεύονται τα σιτηρά που αγοράζονταν από τους γεωργούς βρίσκονται κοντά στο δημοτικό σχολείο. Αποτελούνται από δύο συγκροτήματα. Το πρώτο αποτελείται από τρεις μεγάλες θολωτές αποθήκες, κατασκευασμένες με τσιμέντo στο χωράφι του Σιλή, δίπλα στου Κκελιού.
'Εχουν σχήμα θόλου στην οροφή για να μπορούν να κυκλοφορούν άνετα οι εργάτες που μεταφέρουν τους σάκους σιτηρών στους ώμους τους, πατώντας πάνω σε «σάλια» - ξύλο με σκαλιά.
Αργότερα, σε κτήμα του Λευτέρη Κάτσια, που αγοράστηκε από τη Συνεργατική, ανεγείρεται μια διπλή αποθήκη με θόλο. Επειδή υπήρχε έλλειψη εργατικών χεριών, ο γραμματέας της Συνεργατικής, Γιαννάκης Α. Λοϊζιάς, αντέγραψε έναν εύκολο τρόπο, που χρησιμοποιούσαν στις αποθήκες χαρουπιών στο Πογάζι για την αποθήκευσή τους. Το μηχάνημα τούτο δοκιμάστηκε για έναν χρόνο και κατασκευάστηκε από την εταιρεία «Κρόνος» στο Βαρώσι με τις σχετικές αναπροσαρμογές και βελτιώσεις. Έτσι, τα σιτηρά αποθηκεύονταν πολύ ευκολότερα και φθηνότερα. Το μόνο μειονέκτημα του τροπου αυτού ήταν η πολλή σκόνη που σκορπιζόταν στα γύρω σπίτια και γενικά στην περιοχή από τα σιτηρά, όταν εκτοξεύονταν από το ειδικό μηχάνημα (Ιωαννίδης 2010, 341).
αποθήκες
Additional information and bibliography
Η συγκέντρωση σιτηρών αποτελούσε μια από τις κύριες δραστηριότητές της και γινόταν από την Επιτροπεία Σιτηρών, μέσω της Συνεργατικής, με σχετική προμήθεια.
Προτού χτιστούν οι ιδιόκτητες αποθήκες της Συνεργατικής, οι γεωργοί κουβαλούσαν σε σάκους και με τα αμάξια τους τα σιτηρά τους και τα παρέδιναν σε διάφορες αποθήκες - εκείνες του Κωνσταντινίδη, σε σπίτια και σε καμιά εικοσαριά άλλους χώρους. Στην είσοδο της αποθήκης υπήρχε μικρή ζυγαριά, πάνω στην οποία τοποθετούνταν 5-10 σάκοι σιτηρών, ζυγίζονταν κι αμέσως οι εργάτες τούς άδειαζαν.
Με την ανέγερση όμως των ιδιόκτητων αποθηκών το ζύγισμα γινόταν με μεγάλη σύγχρονη ζυγαριά, τη γεφυροπλάστιγγα. Οι «καρρότσες» που έσερναν τα τραχτέρ, τα αυτοκίνητα ή άλλα μέσα που μετέφεραν τα σιτηρά, πρώτα σε σάκους κι αργότερα χύμα, ανέβαιναν στη γεφυροπλάστιγγα, ζυγίζονταν, άδειαζαν το γέννημα στην αβάτζη του μηχανήματος και σε λίγα λεπτά, άδεια όπως ήταν, ξαναζυγίζονταν και αφαιρείτο η τάρα [το απόβαρο].
Οι γεωργοί παρέδιδαν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες κριθαριού παρά σιταριού, παραλάμβαναν την απόδειξη και την Κυριακή καταβαλλόταν από τον γραμματέα το οφειλόμενο ποσό, αφού αφαιρείτο το ποσό που όφειλαν στη Συνεργατική.
Γύρω στον Μάρτη η Επιτροπεία Σιτηρών παρελάμβανε τα σιτηρά, μεταφέρονταν χύμα με τ' αυτοκίνητα - απορροφούνταν με ειδικό κοχλία από την αποθήκη - στη Λευκωσία ή στο Βαρώσι και αποθηκεύονταν σε σιλό.
Μετά το τέλος της παραλαβής καταβαλλόταν από την Επιτροπεία Σιτηρών το ποσό των προμηθειών και, αφού αφαιρούνταν τα διάφορα έξοδα και το υπόλοιπο, που ήταν κέρδος, μοιραζόταν, μεταξύ του αποθηκαρίου και της Συνεργατικής (Ιωαννίδης 2010, 342-343).
Ιωαννίδης Π. (2010), Τρίκωμο: Το Κεφαλοχώρι της Καρπασίας (Παράδοση - Ιστορία - Άνθρωποι), τ. Β΄ (1878 μ.Χ. - 2010 μ.Χ.), Λευκωσία.
Ελένη Χρίστου, Αργυρώ Ξενοφώντος
Foods
Sitarin - wheat
The harvesting process was carried out in the month of June with the use of a sickle.