Χτιν, το

Τα γουδιά, μαρμάρινα ή κιόνενα, μπρούτζινα, πέτρινα και ξύλινα χρησίμευαν για το κοπάνισμα σπόρων, καρπών, αρτυμάτων, αλατιού

Name - Usages
Περιγραφή Σκεύους / Εργαλείου

Το χτιν είναι το κοινό γουδί. Αποτελείτο από μια μπρούτζινη κούπα με στήριγμα στη βάση και από ένα χτόσιερο (χοντρή μεταλλική ράβδο για το κοπάνισμα).

(Καρεκλά, αδημοσίευτα στοιχεία)

Κυπριακή Ονομασία
χτιν
Ελληνική Ονομασία - Περιγραφή

γουδί

Ετυμολογία - Γλωσσικές Παρατηρήσεις

πληθ. τα χτιά , ιγδίον, γουδί. Από το ιγδίον, γδίον, γτίον, κτίον, κτιν, χτιν.
Φαρμακίδου ΞΠ (2003, σελ. 240)

Τρόπος Χρήσης
Χρονολογία
19ος -20ος αιώνας
Συμπληρωματικά Στοιχεία

Το χτιν χρησιμοποιείτο κυρίως για το άλεσμα μπαχαρικών.
(Καρεκλά, αδημοσίευτα στοιχεία)

« Το χτιν τζαι το χτουσέριν, πρμ. Λέγεται για αυτούς που λανθασμένα επιμένουν πεισματικά στη γνώμη τους. Φαρμακίδου ΞΠ (2003, σελ. 240)

Τα γουδιά, μαρμάρινα ή κιόνενα, μπρούτζινα, πέτρινα και ξύλινα, αποτελούν, όπως φαίνεται στα κατάστιχα, σημαντικό σκεύος για τα Μοναστήρια της εποχής, ενώ θα χρησίμευαν για το κοπάνισμα σπόρων, καρπών, αρτυμάτων, αλατιού κλπ, Ριζοπούλου – Ηγουμενίδου Ε. (2006), 134.Χατζηττοφή Π.(2008).

Βιβλιογραφία

Καρεκλά Κ (2004) Παραδοσιακή οικοσκευή και διατροφή του χωριού Βατυλή. Αδημοσίευτα στοιχεία.

Ριζοπούλου – Ηγουμενίδου Ε. (2006) Η εθνογραφική συλλογή του Ομίλου Λαϊκής, Λευκωσία.

Φαρμακίδου ΞΠ (1983). Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, [Υλικά διά την σύνταξιν Ιστορικού Λεξικού της Κυπριακής Διαλέκτου, μέρος Β', έκδ. Θεοφανώς Δ. Κυπρή], Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών, Λευκωσία, 2η έκδ, 2003.

Χατζηττοφή Π.(2008), Υλικός βίος κατά τον 18ο – 19ο αιώνα: «Τά εν τω οσπητίω» στον Κτηματολογικό Κώδικα της Αρχιεπισκοπής Κύπρου, (αδημοσίευτη μελέτη υπό την καθοδήγηση της κ. Ευφροσύνης Ριζοπούλου-Ηγουμενίδου).

Ερευνητής/Καταχωρητής

Στάλω Λαζάρου, Ελένη Χρίστου