Σιδερένιος ή ξύλινος κρίκος στα άκρα του αρότρου.
Name - Usages
Σιδερένιος ή ξύλινος κρίκος στα άκρα του αρότρου, μέσα από το οποίο περνά το σταβάριν και συνδέει το άροτρο με τον ζυγό (Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 1, λήμμα ακάιν, 281).
Το ακάιν ήταν «το κορωνίν» του αλέτρου (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα ακάιν,το, 43).
ΕΤΥΜ. < ακά [στρογγυλότητα]. Κατά τον Κ. Καραποτόσογλου μτγν. έχουμε τη λέξη όκκαβος [σιδερένιος κρίκος] (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα ακάιν,το, 43).
Additional information and bibliography
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.
Παυλίδης Α. (επιμ.) (1984), Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 1, Φιλόκυπρος, Λευκωσία.
Κυριακή Παντελή, Αργυρώ Ξενοφώντος