Διατροφή Κυπρίων κατά την Βυζαντινή περίοδο
Περιγραφή Σιτηρεσίου - Γευμάτων
Οι Βυζαντινοί έδιναν αρκετή σημασία στη διατροφή τους και αυτό αποτελούσε βασικό κεφάλαιο της καθημερινότητας των κατοίκων της αυτοκρατορίας, τμήμα της οποίας ήταν και η Κύπρος. Το καθημερινό τραπέζι των απλών Κυπρίων ήταν λιτό και απέριττο. Το κυπριακό λάδι επενείται ως ένα από τα καλύτερα και το ψωμί αποτελούσε ένα βασικό διατροφικό αγαθό. Στις αυλές των σπιτιών καλλιεργούσαν κρεμμύδια, σκόρδα και οπωρικά. Επίσης, η κυπριακή ύπαιθρος παρείχε κάππαρη και σπαράγγια (κυπ. αγρέλια), τα οποία αποτελούσαν ένα μέρος των φυτικών ειδών στο βασικό τους γεύμα. Ο αγροτικός κόσμος είχε επίσης άφθονα αυγά και γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως βούτυρο. Από τις αγορές μπορούσε να προμηθευτεί κανείς φρούτα, κότες και πάπιες. Από το διαιτολόγιο των Κυπρίων δεν έλειπαν τα ψάρια καθώς και το κυνήγι. Καταναλώνονταν επίσης ξηροί καρποί και κάποια γλυκά, όπως παστά φρούτα και παστέλλι. Το κρασί και το σκόρδο δεν έλειπαν από το τραπέζι τους (Δημοσθένους Α. (2002), σ. 74-75).
χωρικοί - αγροτικός κόσμος
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Το 1336 ο L. von Suchen γράφει ότι σ΄όλο τον κόσμο δεν έχει μεγαλύτερους και καλύτερους πότες από τους Κυπρίους. Παρόλο που η μαρτυρία ανήκει στο 14ο αιώνα, εντούτις η οινοποσία ήταν μια πανάρχαια παράδοση των Κυπρίων. Καταγράφεται επίσης, μια σπάνια μαρτυρία για τη διατροφή των Κυπρίων που χρονολογείται πριν το 1191, η οποία μας πληροφορεί πως όταν ο Κωνσταντίνος Μανασσής επισκέφθηκε την Κύπρο το 1161, έζησε μια δυσάρεστη εμπειρία όταν μέσα στην εκκλησία στάθηκε δίπλα του κάποιος Κύπριος που "άπωζεν οίνου, συνάπωζε σκορόδου". Ο Δημοσθένους σημειώνει ότι "οι πιο πάνω μαρτυρίες μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μέσα σε αυτό το ασταθές και καταπιεστικό περιβάλλον τα κατώτερα στρώματα της κυπριακής κοινωνίας αγωνίζονταν για το σταφύλι και τα σκόρδα, αφού το κρασί και τα σκόρδα ήταν το βασικό ζητούμενο της καθημερινότητας τους". Η ζωή των μη προνομιούχων στρωμάτων περιστρεφόταν γύρω από το αναγκαίο (Δημοσθένους Α. (2002), σ. 75-76).
Δημοσθένους Α. Α. (2002), Η Βυζαντινή Κύπρος (965-1191), Βυζάντιο/ Ιστορία, Εκδόσεις Ηρόδοτος.
Βαρβάρα Γιάγκου
