Το ταψί.
Ονομασία - Χρήσεις
Το σινίν είναι η ονομασία για το χάλκινο ταψί. Υπήρχαν διάφορα μεγέθη και ήταν πάντοτε ρηχά και συνήθως στρογγυλά (Καρεκλά 2004, αδημοσίευτα στοιχεία).
Ο Ξενοφών Π. Φαρμακίδης αναφέρει πως είναι χάλκινος δίσκος ο οποίος χρησιμοποιείτο από τους Οθωμανούς στη μαγειρική και το ψήσιμο γλυκυσμάτων όπως κατεϊφιού, μπακλαβά (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα σινίν,το, 277).
Ο Γεώργιος Λουκάς σημειώνει στο Γλωσσάριό του ότι σινίν είναι κοσκινοειδής και σιδερένια πλάκα, που χρησιμοποιείται αντί του τραπεζιού (Κυπρή 1979 [2002²], λήμμα σινίν,το, 431).
ταψί
ΕΤΥΜ. < τουρκ. sini (οθωμ. sînî < μτγν. σινίον) (Γιαγκουλλής 2014, λήμμα σινίν,το - σινός,ο, 487; Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα σινίν,το, 277; Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Σινί, 135)
πληθ. τα σινιά (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα σινίν,το, 277)
Σινίν καλείται και ο εκκλησιαστικός δίσκος, καθώς και ο δίσκος επαιτείας (Γιαγκουλλής 2014, λήμμα σινίν,το - σινός,ο, 487).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Το σινίν το χρησιμοποιούσαν για το ψήσιμο ορισμένων φαγητών στον φούρνο (Καρεκλά 2004, αδημοσίευτα στοιχεία).
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2014), Θησαυρός της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικός, Ετυμολογικός, Φρασεολογικός και Ονοματολογικός, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,74, Λευκωσία.
Καρεκλά Κ. (2004), Παραδοσιακή οικοσκευή και διατροφή του χωριού Βατυλή (αδημοσίευτα στοιχεία).
Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1979 [2002²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Α΄, Γλωσσάριον Γεωργίου Λουκά, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, XLI, Λευκωσία.
Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1983 [2003²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Β΄, Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, IX, Λευκωσία.
Πέτρου-Ποιητού Ε. (2013), Από πού κρατάει η σκούφια τους. Λέξεις και ιστορίες από τον κόσμο της γεύσης, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία.
Στάλω Λαζάρου, Αργυρώ Ξενοφώντος, Τόνια Ιωακείμ