Υδάτινοι πόροι (ποταμοί, λάκκοι, βρύσες) στην Αλάμπρα.

Τα παλιά χρόνια η ύδρευση γινόταν από τους δύο κοινοτικούς λάκκους που είναι γνωστοί ως Πάνω και Κάτω Λάκκος. Βρίσκονται και οι δύο στην όχθη του ποταμού Άμμου, ενός παραπόταμου του Τρέμιθου, ο οποίος περνά από το χωριό, αλλά το νερό τους ήταν λίγο και τους καλοκαιρινούς μήνες ξηραίνονταν τελείως. Οι χωριανοί προμηθεύονταν το νερό τους από λάκκους έξω στον κάμπο, ή την Μαυρογή, και από μια πηγή στον Άμμο ποταμό. Από τους δύο αυτούς λάκκους φαίνεται ασφαλώς ότι προμηθεύονταν το νερό τους και οι κάτοικοι του αρχαίου συνοικισμού που ανακαλύφθηκε το 1976 από την Αμερικανικής Αρχαιολογική Εταιρεία, και ο οποίος σύμφωνα με τους αρχαιολόγους είναι της Β’ Περιόδου του χαλκού 2.000 χρ. π.Χ.
Κατά τα τέλη του 19ου αιώνος ανοίχτηκαν λάκκοι στην τοποθεσίαν «Περβόλια του Σάββα», αλλά το νερό δεν κράτησε και πολύ. Πολλοί νέοι αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν σε άλλα χωριά. Στραφήκαμε και πάλι στις βρύσες του ποταμού στον «Παλιοπάννη» και άλλοι με τα ζώα, άλλοι με την κούζα στον ώμο. Καθημερινώς και καθ’ όλη την διάρκεια του εικοσιτετραώρου, και νύκτες ακόμα, καραβάνια ολόκληρα και με τον μαστραππά ή το τάσι στο χέρι, σαν να ‘ταν αγίασμα να συνάξουν το πολύτιμο τούτο υγρό, για τους εαυτούς τους και τα ζώα τους. Είναι αλήθεια ότι η βρύση αυτή δεν στέρεψε ποτέ και στις χειρότερες ανομβρίες όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, έφερναν νερό από αυτήν για να ζυμώσουν οι γυναίκες τους τα κουλούρια των Χριστουγέννων.
(Γεωργίου 1989, σ. 32)