Παραθαλάσσια Λιβάδια

Ο Γερμανός καθηγητής δρ Λούτβικ Ρος (Ludwig Ross) ο οποίος το Φλεβάρη-Μάρτη του 1845 επισκέφθηκε την Κύπρο μας δίνει διάφορες πληροφορίες στο βιβλίο που εξέδωσε για διάφορα θέματα αρχαιολογίας, ιστορίας και της ζωής των κατοίκων του νησιού.
Στο ταξιδιωτικό τούτο περιγράφει τα «λιβάδια» που συναντά στην παραλία κατά τη διαδρομή του από την Αμμόχωστο ως το Τρίκωμο και διατυπώνει την άποψη πως αυτά είναι από τα πιο παραγωγικά του νησιού. Αναφέρει χαρακτηριστικά:
"Η ακτή από την Αμμόχωστο και ξανά προς τα βόρεια μερικές ώρες δρόμου από την Σαλαμίνα, σχηματίζεται από σωρούς άμμου, που μεταφέρεται από τους νοτίους και ανατολικούς ανέμους. Αυτούς τους αμμόλοφους οι χωρικοί τους καθαρίζουν κάνοντάς τους σωρούς παράλληλους προς την παραλία και πολύ κοντά στην ακτή, μέχρι το παρθένο έδαφος και με αυτό τον τρόπο κερδιζουν μια λωρίδα γης, της οποίας η φυσική υγρασία αντέχει την ανυπόφορη ζέστη του καλοκαιριού και η οποία παρέχει τη δυνατότητα για την καλλιέργεια ριζαριού, βαμβακιού, κρεμμυδιών, πεπονιών, φασολιών, λαχανικών και γενικά κηπευτικών προϊόντων. Αυτοί οι μικροί κήποι μεταξύ των αμμολόφων ονομάζονται εδώ λιβάδια και είναι τα πλέον αξιόλογα εδάφη σ' όλο το νησί· μία σκάλα, ένα μέτρο μέτρησης γης από σαράντα βήματα προς κάθε κατεύθυνση, δηλαδή 1.600 τετραγωνικά βήματα (η σκάλα καλλιεργήσιμης γης μετριέται με 60 βήματα για κάθε πλευρα ή 3.600 τετραγωνικά βήματα) πωλείται προς 1.000 μέχρι 6.000 πιάστρα (90 μέχρι 540 qulden) και ποτέ δεν αποτυγχάνει να αποδώσει πλούσια σοδειά. Ο ίδιος τρόπος καλλιέργειας εφαρμόζεται κατά μήκος της νότιας ακτής στη Λάρνακα, Κίτι και Επισκοπή (Κούριο) και στα βορειοδυτικά, στην επαρχία της Μόρφου, στη Λάπηθο και σε άλλα μέρη αλλά τα λιβάδια μεταξύ Αμμοχώατου και Τρικώμου είναι τα καλύτερα και τα πιο παραγωγικά από όλα τα άλλα».

Με βάση το κείμενο η παραγωγή στα λιβάδια ήταν σχεδόν πάντα εξασφαλισμένη κάθε χρόνο, ασχετα αν ηταν κακοχρσνιά, γιατί πάντα σ' αυτά διατηρείται φυσική υγρασία.

Τα λιβάδια, υπήρχαν και προηγουμένως το 18ον και 17ον αιώνα, όπως προκύπτει από ένα παραχωρητήριο «μουραφέττην (έγγραφο) του λιβαδίου του παραπέτρου από τω Τρίκομμον», ημερομηνίας 7 Αυγούστου, 1722. Το έγγραφο τούτο φέρει την υπογραφή και τη σφραγίδα του el-hajj Hαsαn, mir-i liva (επάρχου) της Αμμοχώστου και αναφέρει: «ο αγρός βρισκόταν στα όρια του χωριού Τρίκωμο, που ανήκε στα χάσια* του mir-i liva (επάρχου) της Αμμοχώστου και συνόρευε με την ακρογιαλιά, έναν κενό αγρό και με τον αγρό του Μιχάλη (;) ..."
(Τα κείμενα επισυνάπτονται στο Ιωαννίδης Π. και Γεωργιάδης Α. (2000) 178-179)