μπαρούκκα,η

Οι καλλιεργητές σε κάποιες περιπτώσεις μπορούσαν να αντλούν νερό για την άρδευση τεμαχίων χωραφιών, που διέθεταν κοντά στις όχθες των χειμάρρων, σκάβοντας αβαθή λάκκο πάνω στη γραμμή ροής του νερού ή κάπου παραπλήσια, αλλά κοντά στην κοίτη και χρησιμοποιούσαν την τεχνική της μπαρούκκας [chadouf]. Η μπαρούκκα είναι το σύστημα με το οποίο ποτίζουν ακόμα και σήμερα οι γεωργοί, σε μερικές περιοχές, κοντά στις όχθες του Νείλου. Για να κατασκευαστεί η μπαρούκκα έπρεπε να φυτευτούν δύο στύλοι, ο ένας πλάι στον άλλο, και αφού τρυπηθούν εγκάρσια πλησίον της κορυφής τους να καταστούν η βάση μέσα από την οποία θα περνούσε ο άξονας μεγάλου ανεβοκατεβαζόμενου οριζόντιου δοκαριού. Στην άκρη του μεγάλου οριζόντιου δοκαριού υπάρχει κρεμασμένος κάδος, ο οποίος όταν κατέβει το δοκάρι, βυθίζεται μέσα στο νερό του λάκκου. Με ελαφρά πίεση στο άλλο άκρο του δοκαριού ο κάδος ανέρχεται στην επιφάνεια γεμάτος νερό και τότε ο περιβολάρης μπορεί να τον αδειάσει στη δεξαμενή του ή στο αυλάκι με το οποίο θα μεταφερθεί το νερό στο κομμάτι γης που ποτίζεται. Ο τρόπος αυτός ποτίσματος είναι πολύ βολικός στις περιπτώσεις όπου κοντά στο χωράφι υπάρχει χείμαρρος. Χρειάζεται απλώς ανόρυξη αβαθούς λάκκου στην κοίτη του ποταμού ή πλησίον αυτής και η εγκατάσταση της μπαρούκκας με τη χρήση τριών ξύλων μόνο και ενός άξονα (Ιωνάς 2001, 30).