Ονομασία - Προέλευση
Είδος αλεύρου.
Πίτουρο
Στα χωριά Ασγάτα και Πέτρα το φουσκάριν (πίτουρο) ονομαζόταν μαγνίν ή πομάγνιν και τα φουσκαρένα ψωμιά ονομάζονταν και μάγνενα ή πομάγνενα (Κυπρή ΘΔ, Πρωτόπαπα ΚΑ., 2003).
Τα πίτουρο το λάμβαναν μετά το κοσκίνισμα του αλευριού (Κυπρή ΘΔ, Πρωτόπαπα ΚΑ., 2003).
Λειτουργικός Συμβολικός Ρόλος
Είδος αλεύρου, από το οποίο παρασκευαζόταν ο φουσκαρένος άρτος (ψωμί), ο οποίος θεωρείτο πιο γλυκύς από το αυτόν που παρασκευαζόταν από λευκό αλεύρι. Το χρώμα του φουσκαριού ομοιάζει με αυτό των πιτύρων (Φαρμακίδου ΞΠ , 2003, σελ. 110)
Τα φουσκαρένα ψωμιά παρασκευάζονταν και καταναλώνονταν από τις πολύ φτωχές οικογένειες. Σε μερικά χωριά, όπως τη Τερσεφάνους, με το φουσκάριν παρασκεύαζαν ψωμιά για τους σκύλους (Κυπρή ΘΔ, Πρωτόπαπα ΚΑ., 2003).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Φαρμακίδου ΞΠ (1983). Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, [Υλικά διά την σύνταξιν Ιστορικού Λεξικού της Κυπριακής Διαλέκτου, μέρος Β', έκδ. Θεοφανώς Δ. Κυπρή], Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών, Λευκωσία, 2η έκδ, 2003.
: Κυπρή ΘΔ, Πρωτόπαπα ΚΑ. (2003) Παραδοσιακά ζυμώματα της Κύπρου, Δημοσιεύματα του κέντρου επιστημονικών ερευνών ΧVIII, Λευκωσία
Στάλω Λαζάρου, Δημητρίου Δήμητρα
