κιούλιν,το

Είδος φυτού με το οποίο αρωματίζουν διάφορα γλυκά.

Ονομασία - Προέλευση
Κυπριακή Ονομασία
κιούλιν, κιουλλιάιν, γιούλιν, θκιούλιν
Ελληνική Ονομασία - Περιγραφή

Πρόκειται για φυτό με το οποίο αρωματίζουν διάφορα γλυκά, είδος φυτού, αρμπαρόριζα, της οικογένειας γερανιών ή μπουγαρίνι (Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Κιούλι, 59).

Ο Κωνσταντίνος Γ. Γιαγκουλλής σημειώνει πως είναι το λουλούδι ίον το έυωσμον, η βιολέτα, ο μενεξές (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα γιούλιν - θκιούλιν - κιούλιν,το, 122) και ο Ξενοφών Π. Φαρμακίδης το πελαργόνιον το εύοσμον (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα κιουλλιάιν,το, 465).

Γλωσσικές Παρατηρήσεις

ΕΤΥΜ. < αρχ. ιον (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα γιούλιν - θκιούλιν - κιούλιν,το, 122; Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Κιούλι, 59).

Ο Φαρμακίδης στο Γλωσσάριό του επισημαίνει πως η λέξη κιουλλιάιν είναι τουρκική (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα κιουλλιάιν,το, 465).

Μέθοδος Εξασφάλισης
Συλλογή
Βιβλιογραφία

Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.

Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1983 [2003²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Β΄, Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, IX, Λευκωσία.

Πέτρου-Ποιητού Ε. (2013), Από πού κρατάει η σκούφια τους. Λέξεις και ιστορίες από τον κόσμο της γεύσης, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία.

Ερευνητής/Καταχωρητής

Αργυρώ Ξενοφώντος, Τόνια Ιωακείμ