Παραγωγή και διαθεσιμότητα σιταριού και κριθαριού κατά τον 19ον αιώνα

Εισί τα πρωτεύοντα προϊόντα, λόγω ποσού και αξίας, ως γίνεται ικανή εξαγωγή δια Συρίας, Κιλικίαν, νήσους του Αιγαίου, Αφρικήν και Ευρώπην ; ο σίτος είναι καλής ποιότητος; ο της Πάφου, κεκαθαρμένος, είναι εκ των ουσιαστικωτέρων και αξιολογωτέρων της Ανατολής; Εις δαψιλείς εισοδείας, η παραγωγή του μεν σίτου ανέρχεται άνω των δύο εκατομμυρίων κοιλών, της δε κριθής άνω των τριών, αλλά τα τρία τέταρτα του όλου παραγομένου ποσού μένουσιν εν των τόπω προς σποράν και τροφήν των κατοίκων και των ζώων. Η καλλιεργία γείνεται ιδία εν τοις αγροίς της Μεσαορίας, του Μόρφου της Πάφου, Λάρνακος και τω πεδίω της Λευκωσίας.

Επί των Eνετών, η παραγωγή αμφοτέρων των ειδών ανήρχετο εις 4 εκατομμύρια μόδια (1 εκατομ. Κοιλών), κατά τας στατιστικάς της τότε εποχής, ας έδειξεν ημίν εν της Eνετία ο κόμης Mocenigo.

Φραγκούδη ΕΝ (1885, σελ. 33)