Το λιπώδες μέρος του συκωτιού των αιγοπροβάτων.
Ονομασία - Προέλευση
Πρόκειται για το μεσεντέριο, το λιπώδες μέρος του συκωτιού (Γιαγκουλλής 2014, λήμμα ππεντζ̆εβίσ̆ιν,το - ππεζιβίτσ̆α,τα, 444; Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Ππεντζεβίσιν, 122) των αιγοπροβάτων, κοινώς γνωστό ως δκιάλυση. Με τον όρο καλούνται και τα γλυκά του λαιμού (Γιαγκουλλής 2014, λήμμα ππεντζ̆εβίσ̆ιν,το - ππεζιβίτσ̆α,τα, 444).
ΕΤΥΜ. < τουρκ./οθωμ. pençeviş (περσ. pençeveş) (Γιαγκουλλής 2014, λήμμα ππεντζ̆εβίσ̆ιν,το - ππεζιβίτσ̆α,τα, 444)
< τουρκ. besleyici, δηλαδή θρεπτικό, παχυντικό (Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Ππεντζεβίσιν, 122)
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2014), Θησαυρός της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικός, Ετυμολογικός, Φρασεολογικός και Ονοματολογικός, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,74, Λευκωσία.
Πέτρου-Ποιητού Ε. (2013), Από πού κρατάει η σκούφια τους. Λέξεις και ιστορίες από τον κόσμο της γεύσης, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία.
Αργυρώ Ξενοφώντος, Τόνια Ιωακείμ