ζαμπούκκος,ο

Το φυτό ακτή, κουφοξυλιά.

Ονομασία - Προέλευση
Κυπριακή Ονομασία
ζαμπούκκος
Ελληνική Ονομασία - Περιγραφή

Πρόκειται για το φυτό ακτή (χαμαιάκτη), κουφοξυλιά (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα ζαμπούκκος,ο, 152; Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα ζαμποῦκκος, 148).

Γλωσσικές Παρατηρήσεις

ΕΤΥΜ. Σύμφωνα με τον Νικόλαο Χ. Κονομή: < λατ. sambucus ή ιταλ. sambuco (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα ζαμπούκκος,ο, 152; Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Ζαμπούκος, 43).

Ο Ξενοφών Π. Φαρμακίδης στο Γλωσσάριό του αναφέρει πως ονομάζεται και ζαμπουτσ̆ιά,η ( Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα ζαμποῦκκος, 148).

Μέθοδος Εξασφάλισης
Συλλογή
Διατροφική Αξία

Ο Ιωάννης Ερωτόκριτος στο Γλωσσάριό του σημειώνει πως τα άνθη του, βρασμένα, παρέχουν ωφέλιμο χυμό (Κυπρή 1989, λήμμα ζαμποῦκκος, 402).
Το ίδιο και η Ευγενία Πέτρου-Ποιητού, η οποία επισημαίνει πως είναι δέντρο του οποίου τα άνθη χρησιμοποιούνται για αφέψημα ή πλύσιμο των ματιών, όταν υπάρχει φλεγμονή (Πέτρου-Ποιητού 2013, λήμμα Ζαμπούκος, 43).

Βιβλιογραφία

Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.

Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1983 [2003²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Β΄, Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, IX, Λευκωσία.

Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1989), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Γ΄, Γλωσσάριον Ιωάννου Ερωτοκρίτου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, XIV, Λευκωσία.

Πέτρου-Ποιητού Ε. (2013), Από πού κρατάει η σκούφια τους. Λέξεις και ιστορίες από τον κόσμο της γεύσης, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία.

Ερευνητής/Καταχωρητής

Τόνια Ιωακείμ, Αργυρώ Ξενοφώντος