Ονομασία - Προέλευση
Λέγεται και τσουκνίδα
Urtica pulifera
Τα νεαρά φυτά της τσουκνίθας μαγειρεύονται με κρέας όπως το σπανάχι ή τηγανίζονται με αυγά. Μαζεύονται από το Γενάρη μέχρι τον Απρίλη.
Οι μητέρες των μικρών παιδιών όταν έβλεπαν τα παιδιά τους να μην έχουν χρώμα (να είναι χλωμά) τους έκαναν σούπες από τσουκνίθες όπου έβαζαν λίγο πουρκούρι και για να είναι πιο εύγεστες λίγο λίπος του χοίρου.
Καντζηλάρης Γ. (2007) 266, 651.
Λειτουργικός Συμβολικός Ρόλος
Φαρμακευτικές και θεραπευτικές ιδιότητες
Περιέχει βηταμίνη Ο, Κ, προβιταμίνη Α, μυρμιγκικό οξύ, γαλλικό οξύ, δεψικές ουσίες, ανόργανα άλατα, κάλλιο, ασβέστιο, πυρίτιο, χλώριο, χαλκό, άζωτο, νάτριο, σίδηρο, μαγγάνιο κ.ά. Έχει τονωτικές, διυλιστικές, επουλωτικές, αιμοστατικές, διουρητικές, σηπτικές, αναλγητικές, διεγερτικές και αιμοκαθαρτικές ιδιότητες. Τονώνει το κυκλοφοριακό σύστημα, τα μαλλιά και βοηθά ακόμη και σε περιπτώσεις καρκίνου. Είναι ένα εξαιρετικό αντιαναιμικό και τονωτικό για τον οργανισμό, Καντζηλάρης Γ. (2007) 266.
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Οι τσουκνίδες φύτρωναν σε πολύ πυκνές ομάδες σε ακατοίκητους χώρους και είχαν θαυμάσια αποτελέσματα σε αιμοπτύσεις και άλλα είδη αιμορραγιών των πνευμόνων και του στομάχου. Ήταν αποτελεσματικές για τον εμπλουτισμό του οργανισμού σε σίδηρο. Οι μητέρες των μικρών παιδιών όταν έβλεπαν τα παιδιά τους να μην έχουν χρώμα (να είναι χλωμά) τους έκαναν σούπες από τσουκνίθες όπου έβαζαν λίγο πουρκούρι και για να είναι πιο εύγεστες λίγο λίπος του χοίρου. Η τσουκνίθα σήμερα είναι πρώτη ύλη για την κατασκευή φαρμάκων που έχουν σχέση με την ενίσχυση του οργανισμού σε σίδηρο.
Καντζηλάρης Γ. (2007) 651 .
Καντζηλάρης Γεώργιος (2007) Το Καϊμακλί μέσα από το πέρασμα του χρόνου, Λευκωσία
Ελένη Χρίστου