Περιγραφή Σιτηρεσίου - Γευμάτων
Η Κύπρος ήταν αυτάρκης σε δημητριακά (Michaelides 1998) και ήδη από τα προϊστορικά χρόνια καλλιεργούσαν σιτάρι και άλλα δημητριακά. Από την αρχαϊκή περίοδο έχουμε πληροφορίες για τα διάφορα στάδια παρασκευής ψωμιού από κάποια είδη δημητριακών (Michaelides 1998). Η διατροφή τους περιλάμβανε και λαχανικά, φρούτα και κάποιους ξηρούς καρπούς, όπως αγκινάρες, κρεμμύδια, σκόρδο, κάπαρη, χαρούπια, ελιές, αρακά, αμύγδαλα, φυστίκια, φουντούκια, φοινίκια, σύκα, ρόδια και σταφύλια. Επίσης τεκμηριωμένη είναι η χρήση και κάποιων οσπρίων όπως οι φακές και τα ρεβίθια (Τσαλίκη 2002).
Οι ελιές και το ελαιόλαδο αποτελούσαν μία από τις βάσεις της δίαιτας των Κυπρίων από τη μακρινή αρχαιότητα (Michaelides 1998). Οι ελιές διατηρούνταν με ποικίλους τρόπους. Ένας τρόπος ήταν και η συντήρηση τους σε άλμη, και οι ελιές αυτές ονομάζονταν ελιές «κολυμβάδες» (κολυμβάς ελαία). Σύμφωνα με αναφορά του Ησύχιου, περί τον 5ο αιώνα το είδος αυτό της συντηρημένης ελιάς ονομαζόταν από τους Κύπριους βομβοία, και αξίζει να σημειωθεί ένας είδος ελιάς που συντηρείται σε άλμη και ξύδι, και συνεχίζει να ονομάζεται κολυμπάτη, μια ονομασία που προέρχεται από την αρχαία ονομασία των συντηρημένων αυτών ελιών. Επίσης, στο νησί υπήρχε και άφθονο μέλι (Michaelides 1998).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Michaelides, D. (1998) “Food in Ancient Cyprus” στο: Lysaght, P. (ed.) Food and the Traveller. Migration, Immigration, Tourism and Ethnic Food, Proceedings of the 11th Conference of the International Commission For Ethnological Food Research, Cyprus, June 8-14, 1996, Nicosia, 22-43.
Τσαλίκη, Α. (2002) Η πανίδα και η χλωρίδα στην προϊστορική Κύπρο, Αρχαιολογία και Τέχνες, 83, 91-96.
Βαρβάρα Γιάγκου