αγκουράς,ο

Ξύλο που συνδέει τη βουκάνη με τον ζυγό.

Ονομασία - Χρήσεις

Περιγραφή Σκεύους / Εργαλείου

Πρόκειται για το μακρύ ξύλο που συνδέει τη δουκάνη με τον ζυγό για να μπορεί το ζώο να σέρνει πίσω του τη δουκάνη για το αλώνισμα (Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ.1, λ. αγκουράς,ο, 121).

Ο Κωνσταντίνος Γ. Γιαγκουλλής σημειώνει πως άγκουρα ή αγκουράς είναι, πέραν του ξύλου που συνδέει τη βουκάνη με τον ζυγό, η άγκυρα (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα άγκουρα,η - αγκουράς,ο, 36).

Κυπριακή Ονομασία

αγκουράς, άγκουρα

Ετυμολογία - Γλωσσικές Παρατηρήσεις

ΕΤΥΜ. < άγκουρα,η [άγκυρα] (Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ.1, λ. αγκουράς,ο, 121) - < αρχ. άγκυρα, με επίδρ. του ιταλ./ενετ. ancora (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα άγκουρα,η - αγκουράς,ο, 36)

Τρόπος Χρήσης

Γεωργία / Κτηνοτροφία

Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία

Χρονολογία

19ος - 20ός αι.

Συμπληρωματικά Στοιχεία

Χρησιμοποιούνταν στα χωριά της επαρχίας Πάφου. Στις άλλες περιοχές χρησιμοποιούσαν σχοινί για να συνδέουν τη δουκάνη με το ζυγό (Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 1, λ. αγκουράς,ο, 121).

Βιβλιογραφία

Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.

Παυλίδης Α. (επιμ.) (1984), Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, τ. 1, Φιλόκυπρος, Λευκωσία.

Ερευνητής/Καταχωρητής

Κυριακή Παντελή, Αργυρώ Ξενοφώντος

Σχετικό Περιεχόμενο

Σκεύη και Εργαλεία

αδκιάτζ̆ιν (αδκιάτζιν),το

Τα αδκιάτζια χρησιμοποιούνταν στη διαδικασία του αλωνίσματος.

Σκεύη και Εργαλεία

ακάιν,το

Σιδερένιος ή ξύλινος κρίκος στα άκρα του αρότρου.

Το αλώνισμα του σιταριού με τη δουκάνην.

Τεχνικές Παραγωγής

αλώνισμαν,το

Τα ζώα έσερναν τη δουκάνη κυκλικά, για ώρες, πάνω από τα δεμάτια. Ο γεωργός, τον οποίο ονόμαζαν αλωνευτή, έβαζε μια καρέκλα και καθόταν πάνω στη δουκάνη.

Εσώφυλλο της ‘Ιστορίας Χρονολογικής της Νήσου Κύπρου’ του Αρχιμ. Κυπριανού(1788).

Τρόφιμα

Δημητριακά και ψωμιά κατά τον 18ον αι.

"Περί των της τροφής", αναφορά του Αρχιμ. Κυπριανού (1788) στο βιβλίο του "Ιστορία Χρονολογική της Νήσου Κύπρου" στα είδη των δημητριακών που καλλιεργούντο και καταναλώνονταν τον 18ον αιώνα.