Κυνήγιον, το

κρέας κυνηγίου, όπως αγριοκάτσικο, ελάφι, λαγός, αγριογούρουνο και διάφορα πτηνά

Name - Origin
Greek name - description

Κρέας κυνηγιού. Οι Βυζαντινοί είχαν αδυναμία στα θηράματα, γνωστά για τη νοστιμάδα τους. Πρώτη θέση στον κατάλογο κατείχαν τα αγριοκάτσικα, ακολουθούσαν τα ελάφια, οι λαγοί, τα αγριογούρουνα, και τα διάφορα πουλιά (Μότσιας 1998, σελ. 139).

Method of collection
Κυνήγι
Processing method

Καλύτερο θεωρούσαν το κρέας του ελαφιού, αλλά οι γιατροί της εποχής το θεωρούσαν δύσπεπτο και κακόχυμο, ενώ τον λαγό τον έκαναν κρασάτο ή ξιδάτο, αλλά τον έτρωγαν και ψητό (Μότσιας 1998, σελ. 139, Κουκουλές 1952, σελ. 51-52).

Nutritional Value and Importance in the Diet of Cypriots

Το ελαφίσιο κρέας κρατούσε υψηλή θέση στις προτιμήσεις των καλοφαγάδων, όπως φαίνεται και από την αναφορά στην κυνηγετική εξόρμηση του Διγενή Ακρίτα (Βασίλειος Διγενής Ακρίτης, στ. 2334-2335):
"τροφαί αυτοίς ετύγχανον, έλαφοι και πουλία, αίγες και χοίροι άγριοι και παν κυνήγι άλλον".

Festive Occasions

Ο κυνηγός έβγαινε μόνος του ή με παρέα. Στις κυνηγετικές εξορμήσεις υπήρχαν σκύλοι αλλά και εκπαιδευμένα γεράκια. Αν οι κυνηγοί ανήκαν στην άρχουσα τάξη, το κυνήγι έπαιρνε μορφή εκστρατείας (Μότσιας 1998, σελ. 142).

Time period
Βυζαντινοί χρόνοι, 7ος - 12ος αι.
Supplementary Information

Νέα δημοσιευμένη μελέτη (Vionis et al. 2010, σελ. 423-464) για τα βυζαντινά μαγειρικά και επιτραπέζια σκεύη και τις διατροφικές συνήθειες αγροτικών πληθυσμών στην Σαγαλασσό (ΝΔ Μικρά Ασία), με βάση τα ανασκαμμένα κεραμικά ευρήματα, την ανάλυση των οργανικών καταλοίπων σε χύτρες, τη μελέτη των οστών ζώων και τις γραπτές πηγές, έχει δείξει πως οι Βυζαντινοί κάτοικοι προτιμούσαν το κρέας από οικόσιτα ζώα, κατανάλωναν όμως και κυνήγι (το οποίο αντιπροσωπεύεται με 10% των οστών ζώων), κυρίως κρέας ελαφίσιο.

Bibliography

Βασίλειος Διγενής Ακρίτης (κατά το χειρόγραφο του Εσκοριάλ) και το άσμα του Αρμούρη. Κριτική έκδοση, Εισαγωγή, Σημειώσεις, Γλωσσάριο Στυλιανού Αλεξίου. Ερμής, Αθήνα 1985.

Γ. Γαλάβαρης, 1995. Ελληνική Τέχνη: Ζωγραφική βυζαντινών χειρογράφων. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών Α.Ε.

Φ. Κουκουλές, 1952. Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός. Τόμος Ε. Αθήνα.

Χ. Μότσιας, 1998. Τι έτρωγαν οι Βυζαντινοί. Αθήνα: Εκδόσεις Κάκτος.

Δ. Παπανικόλα-Μπακιρτζή, 1989. Μεσαιωνική Κυπριακή Κεραμική. Λάρνακα: Ίδρυμα Πιερίδη.

A. Vionis, J. Poblome, B. De Cupere, M. Waelkens, 2010. “A Middle-Late Byzantine Pottery Assemblage from Sagalassos: Typo-chronology and Sociocultural Interpretation”. Hesperia 79, σελ. 423-464.

Researcher/Recorder

Αθανάσιος Βιώνης