Καρποί, οι

Το δέντρο φοίνικας σε τοιχογραφία (μέσα 11ου αι.) της Εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλημα από τον ναό του Αγίου Νικολάου Στέγης στην Κακοπετριά.

Το δέντρο φοίνικας σε τοιχογραφία (μέσα 11ου αι.) της Εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλημα από τον ναό του Αγίου Νικολάου Στέγης στην Κακοπετριά.

Το δέντρο φοίνικας σε τοιχογραφία (μέσα 11ου αι.) της Εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλημα από τον ναό του Αγίου Νικολάου Στέγης στην Κακοπετριά.

καρποί δέντρων, φρούτα

Ονομασία - Προέλευση
Ελληνική Ονομασία - Περιγραφή

Καρποί δέντρων, φρούτα. Οι Βυζαντινοί πολύ συχνά έτρωγαν τα φρούτα και τους καρπούς ως επιδόρπια (Κουκουλές 1952, σελ.102).

Μέθοδος Εξασφάλισης
Οικιακός κήπος
Διατροφική Αξία

Γραπτές πηγές, όπως τα ποιήματα του Πτωχοπρόδρομου, μας ενημερώνουν για τους αγαπημένους καρπούς και φρούτα των Βυζαντινών. Πολύ αγαπημένος καρπός υπήρξαν οι καρποί φοινικιάς (φοινίκια), τα αμύγδαλα (από τα οποία έβγαζαν ειδικό λάδι), τα κάστανα, τα φιστίκια, τα κουκουνάρια, τα καρύδια, οι σταφίδες, τα αχλάδια (απίδια, φημισμένα και για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες), τα ρόδια (το χυμό των οποίο επίσης χρησιμοποιούσαν για γαρνίρισμα φαγητών), τα βερίκοκα (βερύκκια), τα σύκα (φρέσκα ή ξηρά), οι διάφορες κατηγορίες μήλων (ξινόμηλα, τριλιτρόμηλα κ.α.), τα κεράσια και τα πεπόνια (Κουκουλές 1952, σελ. 102-110).

Χρονολογία
Βυζαντινοί χρόνοι, 7ος - 12ος αι.
Βιβλιογραφία

Φ. Κουκουλές, 1952. Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός. Τόμος Ε. Αθήνα.

Ερευνητής/Καταχωρητής

Αθανάσιος Βιώνης