καράολος,ο

Οι νοικοκυρές συνήθιζαν να μαγειρεύουν τους μνούχαρους οφτούς στα κάρβουνα ή βραστούς και να τους σερβίρουν με λεμόνι και αλάτι (Πετάσης 1992, 258-259). Άλλες νοικοκυρές τούς τηγάνιζαν, αφού προηγουμένως τους έβραζαν, για να τους αφαιρέσουν το κέλυφός τους, τους περνούσαν σε κλωνάρι σχοίνου και τους αλεύρωναν (Κατζή 2000, 106-107). Τα μικρότερα σαλιγκάρια, οι Κύπριοι τα έτρωγαν είτε βραστά όπως τους μνούχαρους είτε με πλιγούρι. Για την παρασκευή των καραόλων με πουρκούριν οι νοικοκυρές έβραζαν για λίγο τα σαλιγκάρια, αφαιρούσαν το κέλυφός τους και τα τηγάνιζαν σε ελαιόλαδο. Τσιγάριζαν ψιλοκομμένη ντομάτα, πρόσθεταν τα σαλιγκάρια και νερό και το πλιγούρι. Όταν το πλιγούρι απορροφούσε το νερό τότε το φαγητό ήταν έτοιμο. Άλλες φορές αντί για πλιγούρι πρόσθεταν ρύζι (Πετάση 1992, 258-259). Οι νοικοκυρές στο χωρίο Λυθράγκωμη της επαρχίας Αμμοχώστου, μαγείρευαν τα σαλιγκάρια γιαχνί με πατάτες ή κολοκυθάκια (Κατζή 2000, 107).

Ο Ξενοφών Π. Φαρμακίδης σημειώνει τα εξής για το ψήσιμο των καραόλων: Τα μικρά σαλιγκάρια μαγειρεύονται με ρύζι πιλάφι και το φαγητό ονομάζεται καράολοι ππιλάφιν ή τρώγονται βραστοί με λαδόξιδον ή όξινον και λάδι. Οι μεγάλοι τηγανίζονται, αφού τους βγάλουν από το κέλυφος και τους αλείψουν με αλεύρι. Οι τηγανιτοί καράολοι είναι ορεκτικότατοι. Τους ψήνουν και στα κάρβουνα, αφού τους περάσουν σε λεπτά καλαμένια σουβλιά (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα καράολος,ο, 306).