Ονομασία - Προέλευση
Το βέρικον σταφύλιν είναι ροζακί σταφύλι με μεγάλες, τραγανές ρώγες (Κυπριανού - Χριστοδούλου 1969, 8).
Πρόκειται για ποικιλία σταφυλιού, το οποίο έχει ευμεγέθεις ρώγες. Είναι ακατάλληλο για οινοποιία (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα βέρικον,το, 249).
ΕΤΥΜ. < Bericci [οινοφόρα περιοχή κοντά στην Πάδουα, ανατ. της Βερόνας, απ’ όπου εισήχθη η ποικιλία του σταφυλιού αυτού στην Κύπρο, γύρω στα 1855] (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα βέρικον,το, 97) / λατ. verus, που σημαίνει αληθής (Κυπρή 1979 [2002²], λήμμα βέρικον,το, 88).
Λειτουργικός Συμβολικός Ρόλος
Το βέρικον είναι ευγευστότατον και χρησιμοποιείται για επιτραπέζια χρήση.
Δεν φυτεύεται σε αμπελώνες, αλλά στις αυλές-κήπους των σπιτιών. Αναπτύσσεται πολύ και χρησιμοποιείται για τη δημιουργία σκιάς (Κυπρή 1983 [2003²], λήμμα βέρικον,το, 249).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Αναφορά στο βέρικο σταφύλι εντοπίζεται στο κυπριακό δημοτικό τραγούδι «Ἡ μάνα ἡ πελλοκαταρούσα»:
Πάνω στὴν τζεφαλὴν τ’ ἀτοῦ ἐφανερώθην κλῆμαν,
Κάμνει σταφύλιν βέρικον, κάμνει κρασίν μουσκάτον,
Ποὺ πίννουν μάνες τζαι μεθκυοῦν τζαι βρίζουν τὰ παιδκιὰ τους.
Μιὰ μάνα, μιὰ τρελλόμανα, μιὰ τρελλομεθυσμένη
ἤπιεν κρασίν τζαι ἐμέθυσεν τζαι ἔβριζεν τὸν γυιόν της,
Κυριακὴν ’ποὺ τὸ πρωίν νὰ τὸν ἰδῇ στὸν Ἅδην
(Καταγραφή Μάγδας Πασχαλίδου, καλοκαίρι 1937. Κιτρομηλίδου 1990, 52).
Σύμφωνα με πληροφορίες, που καταγράφει ο Ξενοφών Π. Φαρμακίδης (2003, 249), γύρω στα 1920 η τιμή του βέρικου στην αγορά ήταν 2-3 γρόσια η οκά.
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.
Κιτρομηλίδου Μ.Μ. (1990), Ακριτικά τραγούδια και παραλογές από την Κύπρο, Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη, Λευκωσία.
Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1979 [2002²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Α΄, Γλωσσάριον Γεωργίου Λουκά, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, XLI, Λευκωσία.
Κυπρή Θ. Δ. (επιμ.) (1983 [2003²]), Υλικά διά την σύνταξιν ιστορικού λεξικού της κυπριακής διαλέκτου, Μέρος Β΄, Γλωσσάριον Ξενοφώντος Π. Φαρμακίδου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, IX, Λευκωσία.
Κυπριανού Χ.Σ. - Χριστοδούλου Μ. (1969), Λαογραφικόν Λεξικόν, Λευκωσία.
Πηγή φωτογραφίας:
«Σταφύλι βέρικον« (Στάλω Λαζάρου)
Στάλω Λαζάρου, Ήβη Μιχαήλ, Μαρία Τσαγγάρη / Πετρούλα Χατζηττοφή, Αργυρώ Ξενοφώντος