Τα συγκεκριμένα ζυμαρικά τα διέκριναν σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια, τα τουμάτσια ή λαζάνια, και σε μικρότερα τετράγωνα, οπότε τα έλεγαν τουμακκούθκια ή λαζανούθκια.
Ονομασία - Προέλευση
Λαζάνια. Τετράγωνα κομμάτια φύλλου από απλή ζύμη.
Τουτουμάκια. Τετράγωνα, μικρά φύλλα ζύμης, που γίνονται βραστά (Πέτρου-Ποιητού 2013, 151).
Είδος ζυμαρικού που μοιάζει πολύ με τις σημερινές χυλοπίττες (Κυθραιώτου 2013, 45).
Η ονομασία τουμάτσια προέρχεται από το τουρκικό tumsek= μικρό κομμάτι (Πέτρου-Ποιητού 2013, 151).
Τα συγκεκριμένα ζυμαρικά τα διέκριναν σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια, τα τουμάτσια ή λαζάνια, και σε μικρότερα τετράγωνα, οπότε τα έλεγαν τουμακκούθκια ή λαζανούθκια. Οι κουταλάες ήταν πιο μεγάλα τουμάτσια (Κυπρή και Πρωτοπαπά 2003, 266).
Οι κουταλάες ήταν τετράγωνα λεπτά φύλλα ζύμης, τα οποία τρώγονταν βραστά με χαλλούμι. Ήταν λίγο μεγαλύτερα από τα τουμάτσια, ίσα με τα κουτάλια (Πέτρου-Ποιητού 2013, 70).
Στην Μαραθάσα τα τουμάτσια ονομάζονταν αζανβύθκια (Κυθραιώτου 2013, 45).
Πιθανότατα η ονομασία λαζάνια προήλθε από το ιταλικό lasagna που σημαίνει ταινοειδής ζύμη.
Για να σχηματιστούν τουμάτσια, έκοβαν το φύλλο, ενώ ήταν τυλιγμένο στη σαϊτα, από την μια άκρη στην άλλη. Στη συνέχεια το έκοβαν κάθετα σε μικρά τετράγωνα κομμάτια. Τα έβραζαν και τα έτρωγαν με τρίμμα. Όταν ήταν νηστεία τα τσιγάριζαν (κυπ. τα έκαναν τηάνισην). Η τηάνιση μπορούσε να περιέχει και τηγανισμένα κομμάτια ψωμιού, κρεμμύδι ή σκόρδο. Αν δεν έτρωγαν ούτε λάδι, προσέθεταν σε αυτά μέλι (Κυπρή και Πρωτοπαπά 2003, 266-267).
Στη Μαραθάσα, για να φτιάξουν τα τουμάτσια άνοιγαν λεπτό φύλλο από ζύμη μακαρονιών και το τύλιγαν στον πλάστη. Όπως ήταν τυλιγμένο, το έκοβαν κατά μήκος σε λεπτές λωρίδες. Στη συνέχεια, όπως ήταν στον πάγκο ζυμώματος, το έκοβαν σε κάθετες λωρίδες και δημιουργούσαν μικρά τετραγωνάκια (2 x 2 εκ.) (Κυθραιώτου 2013, 45).
Στην Περιστερωνοπηγή, αφού δίπλωναν το φύλλο με αρκετό αλεύρι για να μην κολλά, το έκοβαν σε πολύ μικρά τετράγωνα και τα έψηναν όπως τα μακαρόνια. Στις νηστείες αντί με τριμμένο «χαλλούμιν» τα έτρωγαν με τηγάνιση (Μιχαλοπούλου-Χαραλάμπους 1998, 333).
Λειτουργικός Συμβολικός Ρόλος
Τα τουμάτσια και το τριν ήταν συνηθισμένα φαγητά. Τα έτρωγαν και για πρόγευμα ή τα πρόσφεραν ως φαγητό για το βράδυ στους εργάτες (Κυπρή και Πρωτοπαπά 2003, 267).
Τα τουμάτσια δεν χρησιμοποιούνταν σε κάποια εορταστική περίσταση.
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Κυθραιώτου, Φ. (2013). Γαστρονομικός οδηγός Μαραθάσας, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού-Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Λευκωσία.
Κυπρή, Θ.Δ. και Πρωτοπαπά, Κ.Α. (2003). Παραδοσιακά ζυμώματα της Κύπρου (Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών ΧVIII), Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών, Λευκωσία.
Μιχαλοπούλου-Χαραλάμπους, Χ. (1998). Περιστερωνοπηγή. Από την αρχαιότητα μέχρι το 1974, Προσφυγικό σωματείο «Ένωση Περιστερωνοπηγιωτών», Λευκωσία.
Πέτρου-Ποιητού, Ε. (2013). Από πού κρατάει η σκούφια τους, Εκδόσεις Επιφανίου, Λευκωσία.
Σαμαράς, Π.Μ. (1992). "Παραδοσιακές τροφές από ζυμάρι", Λαογραφική Κύπρος, 22(42), 83-86.
Βαρβάρα Γιάγκου, Δήμητρα Δημητρίου, Τώνια Ιωακείμ, Πετρούλα Χατζηττοφή, Ελένη Χρίστου