Αρχαία ονομασία ψαριού, το οποίο ταυτίζεται με τον οξύρρυγχο. Σύμφωνα με το Σώπατρο τον Πάφιο τον 'αντακαῖο' τον έτρωγαν αλατισμένο.
Ονομασία - Προέλευση
Οι Henry George Liddell και Robert Scott ταυτίζουν το είδος «αντακαῖος» με ένα είδος οξυρρύγχου (Liddell and Scott 1996, λήμμα ἀντακαῖος,ο, 149).
Η επεξεργασία της οποίας τύγχανε το ψάρι με σκοπό την κατανάλωσή του ήταν το αλάτισμα (δες Συμπληρωματικά Στοιχεία).
Λειτουργικός Συμβολικός Ρόλος
Ο Σώπατρος ο Πάφιος, συγγραφέας κυπριακής καταγωγής, αναφέρεται στην κατανάλωση του αντακαίου χωρίς ωστόσο να εστιάζει σε λεπτομέρειες οι οποίες να φανερώνουν τη σημασία του συγκεκριμένου είδους για τη διατροφή στο νησί. Υπολείμματα ψαριών γενικότερα έχουν βρεθεί σχεδόν σε όλες τις ανασκαμμένες αρχαιολογικές θέσεις του νησιού.
Συμπληρωματικές Πληροφορίες - Βιβλιογραφία
Ο «αντακαῖος» αναφέρεται από τον Σώπατρο τον Πάφιο (4ος αι.π.Χ.) στο θεατρικό του έργο «Μυστάκου θητίον». Τα αποσπάσματα διασώζονται από τον Αθήναιο (2ο - 3ο αι. μ.Χ.) στο έργο του «Δειπνοσοφιστές» (Athenaeus 1987, 54, KEIM.1).
Απόσπασμα: «Επήρε μια μουρούνα, που τρέφει ο μέγας Δούναβης στους Σκύθες, μισοαλατισμένη ηδονή» Σώπατρος Πάφιος «Μυστάκου θητίον» στο: Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί 3.119a (Χατζηιωάννου 1975, 30-31).
Athenaeus, The Deipnosophists, Loeb Classical Library, τ. 2, Gulick C. B. (μτφρ.) (1987), Harvard University Press, Cambridge.
Liddell H. G. and Scott R. (1996), A Greek-English Lexicon, Clarendon Press, Oxford.
Χατζηιωάννου Κ. (1975), Η Αρχαία Κύπρος εις τας Ελληνικάς Πηγάς, τ. Α΄-Στ΄, Έκδοσις Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, Λευκωσία.
Πηγή φωτογραφίας:
«Οξύρρυγχος» (https://en.wikipedia.org/wiki/Acipenser_oxyrinchus#/media/File:Acipenser_oxyrhynchus.jpg)
Νατάσα Χαραλάμπους, Αργυρώ Ξενοφώντος