Η συνταγή προέρχεται από τη Μαραθάσα. Οι σησαμόπιττες ήταν ένα από τα προϊόντα που πουλούσαν οι Μαραθεύτες στα πανηγύρια μαζί με οπωρικά, ξηρούς καρπούς, σουσιούκκον και παστέλλιν.
Ονομασία - Συνταγή
σησαμόπιτες
Πρόκειται για γλυκό έδεσμα από σησάμι και χαρουπόμελο, έψημαν ή ζάχαρη.
ΕΤΥΜ. < σησάμιν + πίττα (Γιαγκουλλής 2009, λήμμα σησαμόπιττα,η, 423)
500 γρ. έψημαν
500 γρ. σησάμι
καλαμποκέλαιο
Σε ένα τηγάνι καβουρδίζουμε ελαφρά το σησάμι ανακατεύοντας το συνεχώς.
Σε μια κατσαρόλα βάζουμε το έψημαν να βράσει για 10 λεπτά. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και το αφήνουμε να σιγοβράζει (προσοχή να μην παραβράσει και καραμελώσει!).
Προσθέτουμε το καβουρδισμένο σησάμι και ανακατεύουμε.
Ελέγχουμε αν είναι έτοιμο, παίρνοντας μία μικρή κουταλιά από το μείγμα. Τη ρίχνουμε σε ένα πιάτο και αν, μόλις κρυώσει, ξεκολλήσει άνετα, τότε είναι έτοιμο.
Βγάζουμε από τη φωτιά και περιμένουμε λίγο να κρυώσει.
Απλώνουμε λαδόκολλα σε ένα ταψί και αλείφουμε με καλαμποκέλαιο. Πασπαλίζουμε με ελαφρά καβουρδισμένο σησάμι και ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί και το απλώνουμε.
Μετά από 15 λεπτά το χαράζουμε σε ρόμβους και, στη συνέχεια, αφού έχει κρυώσει καλά, κόβουμε κανονικά τα κομμάτια και τα φυλάμε σε αεροστεγές δοχείο σε δροσερό μέρος (όχι στο ψυγείο!), βάζοντας κομμάτια λαδόκολλας ανάμεσα για να μην κολλάνε (Κυθραιώτου 2013, 73).
καβούρδισμα / βράσιμο και ψήσιμο σε κατσαρόλα
Οι σησαμόπιττες παλιά γίνονταν με έψημαν και σουσάμι. Το έψημαν έπρεπε να βραστεί μαζί με λίγο ασπρισμένο σουσάμι και να καταστηθεί μέχρι να μετατραπεί σε ένα παχύρευστο χυλό. Τον χυλό αυτό τον έχυναν στη συνέχεια πάνω σε στρώμα ασπρισμένου σουσαμιού που βρισκόταν απλωμένο σε καθαρό ρούχο σε πάγκο ή τραπέζι. Προτού κρυώσει, πρόσθεταν σουσάμι και στην άλλη μεριά γινόταν η μορφοποίηση των πιτών, οι οποίες αφού κρύωναν, μπορούσαν να συσκευαστούν (πολλές μαζί) μέσα σε ρούχο και να είναι έτοιμες για τη μεταφορά και την πώλησή τους. Κατά τα τελευταία χρόνια οι σησαμόπιττες γίνονταν με ζάχαρη αντί χαρουπόμελου και ήταν άσπρες. Ο τρόπος παραγωγής τους ήταν ο ίδιος, αλλά στη θέση του χαρουπόμελου έμπαινε ζάχαρη που διαλυόταν σε λίγο νερό (Ιωνάς 2001, 229-230).
Λειτουργικός & Συμβολικός Ρόλος
Οι σησαμόπιττες ήταν ένα από τα προϊόντα που πουλούσαν οι Μαραθεύτες στα πανηγύρια μαζί με οπωρικά, ξηρούς καρπούς, σιουσιούκκο και παστέλλιν που προσέλκυαν το ενδιαφέρον όλων των παιδιών. Πωλούνταν συνήθως μέσα σε κομμάτι κατσαρόκολλας [χαρτί άσπρο γυαλιστό που χρησιμοποιούσαν και οι χασάπηδες] (Ιωνάς 2001, 229-230).
Συμπληρωματικές Πληροφορίες & Βιβλιογραφία
Ο Καλοπαναγιώτης είναι γνωστός για τα προϊόντα του μούστου, το μέλι αλλά και τις περίφημες σησαμόπιττες από έψημα. Οι μικροέμποροι του χωριού όργωναν για δεκαετίες όλη την Κύπρο και πωλούσαν την πραμάτεια τους στις πανηγύρεις του νησιού (Κυθραιώτου 2013, 21).
Γιαγκουλλής Κ. Γ. (2009), Θησαυρός Κυπριακής Διαλέκτου. Ερμηνευτικό, Ετυμολογικό, Φρασεολογικό και Ονοματολογικό Λεξικό της Μεσαιωνικής και Νεότερης Κυπριακής Διαλέκτου, Βιβλιοθήκη Κυπρίων Λαϊκών Ποιητών,70, Εκδόσεις Theopress, Λευκωσία.
Ιωνάς Ι. (2001), Τα παραδοσιακά επαγγέλματα της Κύπρου, Δημοσιεύματα του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών, ΧΧΧVΙΙ, Λευκωσία.
Κυθραιώτου Φ. (2013), Γαστρονομικός οδηγός Μαραθάσας, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού-Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Λευκωσία.
Τόνια Ιωακείμ, Πετρούλα Χατζηττοφή, Αργυρώ Ξενοφώντος